پل های آب برسر ترناو بشرویه سازه های منحصر به فردی است که از قدیم الایام وظیفه انتقال آب قنات روستای فتح آباد را در ارتفاعی خاص از یک سوی رودخانه ای که متقاطع مسیر کوره قنات بوده به سوی دیگر آن برعهده داشته است و البته آب قنات را به روستا منتقل می کرده است. این سازه ها ادامه ی کانال های حفاری شده ای است که آب خارج شده از زیر زمین را برای انتقال به آن سوی رودخانه از دل تپه ها عبور می داده و به جوی ساخته شده بر روی پل می رسانده است. آب پس از عبور از روی پل به یک قنات فرعی می رسیده و این قنات فرعی با کمک شصت حلقه چاه جریان آب را در نهایت به کاریز روستای فتح آباد متصل می نموده است. پل های ترناو بر حسب شواهد موجود دو پل مجزا بوده که اولی مربوط به قبل از اسلام است و پل متأخر پس از تخریب اولی در قرون میانی اسلام در ایران ساخته شده و تا دهه های اخیر مورد استفاده بوده است.
