میراث ناملموس
استاد ذوالفقار بیتانه گنجینه زنده بشری در ساز سازی سنتی و نوازنده دوتار
استاد بیتانه در سال 1340 در فردوس دیده به جهان گشود و پدر وی که علی نام داشت از سازسازان مطرح منطقه بود. وی از 7 سالگی نوازندگی را نزد پدر آموخت و تا کنون در امر ساخت سازهای مختلف و نوازندگی در منطقه فردوس سرآمد است. وی در جشنواره های مختلف موسیقی مقامی در استان و کشور صاحب رتبه و منزلت است. بیشک بیتانه از گنجینههای خاص موسیقی خراسان بزرگ محسوب میشود و پنجه او حلقه وصل موسیقی شرق خراسان بزرگ و جنوب آن است. تسلط وی بر مقامهای شرق و آگاهیاش بر ریتمها و نغمات خراسان از او استادی چیرهدست و صاحب سبک ساخته است. پنجه ذوالفقار بیتانه، انگشت گذاری دست چپ، برگشت انگشت شصت و مکتب نوازندگی او ادامه مکتب نوازندگی استاد عسگریان می باشد.