این بنا به دستور محمد اسماعیل خان ملقب به شوکت الملک اول در سال 1312 هـ . ق مطابق با 1274 شمسی در دوره قاجاریه ساخته شده است. ابتدا با هدف ایجاد حسینیه طراحی و ساخته شده تا پاسخگوی تجمع و عزاداری هیأت های بزرگ مذهبی را داشته باشد این حسینیه که متعلق به خاندان شوکت الملک بود به حسینیه شوکتیه معروف شد و از محل موقوفات شوکتی اداره می شد.
بعدها در سال 1325 هـ . ق مطابق با 1285 شمسی امیر شوکت الملک دوم ( برادر اسماعیل خان ) که تأثیرات مثبت ایجاد دارالفنون را مشاهده کرده بود تصمیم به تأسیس مدرسه شوکتیه کرد تا از بنای حسینیه در باقیمانده ایام سال که عزاداری در آن جریان ندارد استفاده گردد. مدرسه شوکتیه پس از دارالفنون و مدرسه رشیدیه به عنوان سومین مدرسه جدید در ایران محسوب می گردد. این بنا یک بنای تک ایوانی می باشد و دارای اجزا و عناصر مختلف معماری مانند سردر ورودی ، هشتی ، دالان ، حوضخانه ، ایوان ، گنبدخانه و رواق هایی و حجره هایی در اطراف صحن می باشد. بنا در دو طبقه احداث شده است و دارای تزئیناتی همچون طاق نماهای تزئینی ، قاب های گچی ، مقرنس ها و رسمی بندی ها از مواردی است که به بنا زیبایی خاص داده است.
