همکاری مشترک فی مابین موسسه معماری خاک آروویل هند و پژوهشکده خاک اصفهک

پژوهشکده معماری خاک اصفهک موسوم به E.M.C و با وکالت مدیر آن پویا خزائلی و موسسه معماری خاک آروویل هند Auroville Earth به نام “AVEI” تفاهم‌نامه همکاری مشترک امضاء کردند.
به‌گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی، پویا خزائلی پارسا مدیر پژوهشکده اصفهک گفت: این تفاهم‌نامه یک همکاری فکری بین AVEI و E.M.C و بیشتر برای فعالیت‌های آموزشی است با این حال، در آینده ممکن است طرفین از همکاری در این زمینه سود ببرند و سطح همکاری‌ها را ارتقاء دهند.
مدیر پژوهشکده اصفهک افزود: پژوهشکدهِ معماریِ خاکِ اصفهک از سال ۱۳۹۴ با هدفِ احیاء دانشِ معماریِ «خشت و گِل» در روستای گِلین اصفهک آغاز به کار کرده است. حرکتی محلی برای شروع از آنچه داشته‌ایم و نمی‌شناسیم تا آنچه می‌تواند بر این پایه شکل بگیرد و مغفول مانده است.
او ادامه داد: تلاش ما بر آن است تا این حرکت نقطه شروعی باشد برای آگاهی از ارزش‌های در دسترس، دانش‌های بومی ساخت و شیوه‌های معماری که طی قرن‌ها راه زیستن انسان در این اقلیم سخت را هموار کرده‌اند. امید بر آنکه در ادامه این مسیر، با تکیه بر دستاوردهای پژوهشی و ساختارهای نوینِ خشتی و گِلی، چراغ راهی باشیم برای ساکنانِ این زمین و هرکجا که طبیعت پاسخ‌های مشابه می‌طلبد برای سکونت، برای زندگی.
خزائلی پارسا گفت: موسسه آروویل Auroville Earth (AVEI) که قبلاً به عنوان مرکز ساختمان / زمین شناخته می‌شد ، توسط دولت هند، در سال 1989 تاسیس شد و به تدریج تکامل یافت و نام موسسه Auroville Earth را در سال 2004 به خود اختصاص داد. AVEI یک سازمان غیرانتفاعی است که تحت بنیاد Auroville که یک بنیاد مستقل است ثبت شده است.
محمد عرب رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان طبس، فعالیت‌های پژوهشی و علمی پژوهشکده و جوانان اصفهک در زمینه مرمت و معماری خشت و گلی را بسیار قوی توصیف کرد و گفت: اصفهک مسیر جهانی شدن و ثبت جهانی را آغاز کرده و امیدواریم این تفاهم‌نامه و همکاری مشترک زمینه معرفی، رشد و توسعه بیشتر منطقه را فراهم کند.
رییس اداره میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان طبس یاد‌آور شد: بافت تاریخی روستای اصفهک با شماره 31336 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده و مشارکت اهالی در مرمت و احیاء بافت تاریخی و احیاء هنرها و مشاغل سنتی و صنایع‌دستی و آداب و رسوم درکنار ظرفیت‌های تاریخی، کشاورزی، طبیعی و خدادادی منطقه، این روستا را در فهرست نهایی ثبت دهکده‌های جهانی گردشگری قرار داده است.