سرای روضهها؛ پویایی آیین محرم در کوچه پس کوچههای شهر تاریخی بشرویه
از زمانی که که مدارک مکتوب در خصوص پایهریزی اصولی مراسم محرم بشرویه موجود است نزدیک به سیصد و پنجاه سال میگذرد مراسمی که حاج علی اشرف در اواخر دوره صفوی/اوایل افشار پیریزی کرد، بدون کوچکترین تغییری در طی این چند سده باقی میماند و در میان مردم از جایگاه و قداست ویژهای برخوردار است.
بهگزارش روابط عمومی اداره کل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی خراسان جنوبی سیدامیر سلیمانی رباطی گفت: طبعا علاقه به مکتب اهل بیت علیه السلام در بشرویهای که به گفته تاریخ نویسان به شعر دارالعلم و الامان شهره بوده محرمش نیز شور و حال خاصی دارد به همین دلیل است که مراسم آیینی محرم بشرویه دایره وسیعی از مفاهیم واقعه عاشورا را در برمیگیرد و تصویرسازی و باز زندهسازی این واقعه در قالب رویدادهایی چون علمگردانی، نخلگردانی، عماری، تنور خولی، تعزیه زعفرجن، بنی اسد و شبیهخوانی به چشم میخورد.
مسئول میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی بشرویه گفت: جدای از اماکن عمومی مذهبی در شهر بشرویه ما با فرهنگ وقف روضهی خانههای تاریخی مواجه می شویم که در تمام محلات تاریخی شهر دیده میشود که عمدتا فاقد وقف نامه بوده و نسل به نسل این سنت زیبا با عنوان وقف اولاد و با متولی وارثان در خانههای تاریخی اجرا میشود.
سلیمانی رباطی در این خصوص افزود: مالکین خانههای تاریخی از دوره صفوی تا قاجار و معمولا با تاریخ نامشخص اقدام به وقف خانه برای برگزاری روضه سیدالشهدا علیه السلام کرده و وارثین نیز سال به سال مکلف به انجام این نوع از موقوفه هستند.
او افزود: این الگوی فرهنگی به عنوان یکی از شاخصههای محرم بشرویه شناخته می شود که معمولا در معنای عام به عنوان سرای روضهها یا با اعلام خاصی به نام مالکین نظیر سرای سرکه، سرای رضوانی، سرای خاوری، سرای علینژاد، سرای عطار، سرای حسینپور و غیره شناخته میشود که وارثان در ایام محرم تا صفر با سیاهپوش کردن خانهها مبادرت به روضه خوانی و پذیرایی از عزاداران حسینی میکند.