فصلی دیگر در مرمت مسجد تاریخی آدینه رقه

مسئول میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه از اتمام فصلی دیگر در مرمت مسجد تاریخی آدینه رقه خبر داد.
به‌گزارش روابط عمومی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی خراسان جنوبی، سیدامیر سلیمانی رباطی گفت: در سال‌های اخیر با اختصاص اعتبارات ملی و استانی نجات بخشی، استحکام بخشی و مرمت مسجد انجام شده بود و در سال جاری با اختصاص 4000 میلیون ریال اعتبار، ساماندهی و استحکام‌بخشی ضلع غرب مسجد به اتمام رسید.
مسئول میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه بیان کرد: روستای رقه از توابع بخش ارسک شهرستان بشرویه در 15کیلومتری غرب شهر بشرویه قرار دارد این روستا در دوران اسلامی از آبادی‌های معروف بشرویه بوده که بناها و آثار تاریخی مهمی از جمله خانه باغ‌های علیرضا و محمد فروغ نصیرایی، قلعه دختر، آسیاب‌های تاریخی فروغ، دهنه و علی آباد، درخت چنار کهنسال رقه در این روستا و پیرامون آن قرار دارد که مسجد جامع رقه به عنوان قدیمی‌ترین اثر دوره اسلامی شهرستان بشرویه در ضلع شرقی روستا دیده می‌شود.
سلیمانی رباطی در خصوص اشارات مورخان و سفرنامه نویسان گفت: ناصر خسرو قبادیانی سیاح و جهانگرد ایرانی(394ه.ق-481ه.ق) اولین فردیست که به موجودیت آبادی رقه و مسجد آدینه‌اش با این تعبیر اشاره می‌کند: «چون از طبس دوازده فرسنگ بیامدیم قصبه‌ای بود که آن را “رقه” می‌گویند. آب‌های روان داشت و زرع و باغ و درخت و بارو و مسجد آدینه و مزارع تمام دارد نهم ربیع‌الاخر از رقه برفتیم و دوازدهم ماه به شهر تون رسیدیم میان رقه و تون بیست فرسنگ است.»
او در ارتباط با این مسجد تاریخی افزود: مسجد چهارایوانه فعلی نمی‌تواند همان مسجدی باشد که ناصر خسرو در سفرنامه‌اش بدان اشاره کرده چرا که بخش‌های مختلف مسجد از جمله ایوان‌ها، نوع طاق‌های به کاررفته در پوشش شبستان و ایوانها نشان می‌دهد در دوره های بعد دچار تغییر و تحولاتی شده است که سبک معماری قرون میانی اسلام مشخصه بارز این بناست. اما در بخش‌هایی از بنا بخصوص ایوان غربی و شبستان نشانه‌هایی از معماری قرون اولیه اسلامی دیده می‌شود هرچند در خصوص محل واقعی مسجدی که ناصرخسرو از آن یاد کرده با مسجد فعلی شک و تردیدی باقی نمی‌ماند.
مسئول میراث‌فرهنگی گردشگری و صنایع‌دستی شهرستان بشرویه در خصوص ویژگی‌های نیارشی بنا اذعان داشت: بنای فعلی مسجد از یک میانسرا با چهار ایوان در اضلاع مختلف آن تشکیل شده است که مصالح به کار رفته در ساخت مسجد از ابتدا تا دوره‌های بعدی خشت خام بوده که به نظر میرسد شالوده بنا بر روی بستری از سنگ لاشه‌ای ایجاد شده است، نمای بیرونی با ملات کاهگل و نماسازی درون از نوعی ملات به نام خوم آهک استفاده شده و به جز ایوان قبله، باقی ایوان‌ها با تاق جناغی تیزه‌دار و ایوان قبله با نوعی قوس بیضی عمودی پوشیده شده است. نوع تاق در ایوان اصلی به صورت دو تاق آهنگ بزرگ در ابتدا و انتهای آن وجود داشته و تاق گردی نیز در وسط اجرا شده؛ اما پوشش دیگر ایوان‌ها با تاق آهنگ است.