کشف نخستین مدارک از حضور انسان عصر پارینهسنگی در دشت سربیشه
کارشناس باستانشناسی ادارهکل میراثفرهنگی گردشگری و صنایعدستی خراسان جنوبی، از کشف نخستین مدارک از حضور انسان عصر پارینهسنگی در دشت سربیشه خبر داد.
بهگزارش روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی گردشگری و صنایعدستی خراسان جنوبی، محمد فرجامی گفت: «در خلال بررسیهای انجام گرفته در دشت سربیشه که برای نخستین بار توسط کارشناسان ادارهکل، در سال 1392 انجام گرفت، علاوه بر شناسایی محوطههای پس از عصر روستانشینی، در شمال روستای کلاته محمد لاله در حاشیه غربی دشت سربیشه، شواهدی مشکوک از دستافزارهای سنگی شناسایی شد که پس از مطالعات مقدماتی، در سال گذشته به شکل فشرده توسط تیمی از کارشناسان ادارهکل میراثفرهنگی گردشگری و صنایعدستی استان خراسان جنوبی، دانشگاه تربیت مدرس و دانشگاه شهرکرد موردمطالعه قرار گرفت که نتایج بهدستآمده از این مطالعات حاکی از وجود استقراری مهم از دوران پارینهسنگی میانی در دشت سربیشه است.»
کارشناس باستانشناسی ادارهکل میراثفرهنگی گردشگری و صنایعدستی خراسان جنوبی افزود: «نتایج بهدستآمده از این مطالعات در مقالهای با عنوان:
An Introduction to the Late Pleistocene Lithic Industries in the East of the Iranian Plateau in Light of the New Findings from Sarbisheh Plain
دریکی از معتبرترین مجلات تخصصی در حوزه پژوهشهای پارینهسنگی با نام Lithic Technology منتشر شد.»
فرجامی گفت: «مجله مذکور که در ردهبندی مجلات ISI و در پایگاه استنادی Scimago جزو مجلات برتر و مطرح حیطه باستانشناسی جهان محسوب میشود نمایه شده است. همچنین این مقاله در پایگاه استنادی Taylor & Francis و Scopus نیز که دارای امتیاز Impact Factor(1.5) بوده، نمایه شده است.»
او بیان کرد: «در این پژوهش علاوه بر بررسی دستافزارهای بهدستآمده از کلاته محمد لاله سایر محوطههای کلیدی در خراسان نیز موردبررسی قرار گرفتند که ازجمله آنها غار کیارام (استان گلستان شهرستان گالیکش)، پناهگاه صخرهای خونیک (شهرستان قاینات)، محوطه کلاته شور (شهرستان سرایان) و چهلدختران (شهرستان سربیشه) هستند. در این میان اهمیت بالای محوطه کلاته محمد لاله در مطالعات پارینهسنگی شرق ایران بیشازپیش مورد تأکید قرار گرفته است، امری که با انجام کاوشهای لایه نگارانه در آن میتوان به سایر ابعاد و پیچیدگی جنبههای زیست انسان عصر پارینهسنگی میانی (نئاندرتئال ها) در خراسان جنوبی دستیافت و جایگاه واقعی این بخش از فلات ایران را در مطالعات دیرین انسانشناسی مطرح کرد.»